مزاج شناسی سال های زندگی انسان

به نام خدا

مزاج شناسی سال های زندگی انسان

عمر مردم‌ بر چهار بخش‌ است‌:

یک‌ بخش‌ روزگار پروردن‌ و بالیدن‌ و فزودن‌ است‌، و این‌ تا کما بیش‌ پانزده‌ سال‌ و شانزده‌ سال‌ باشد.                       

و دوم‌ روزگار رسیدگی‌ و تازگی‌ است‌ و این‌ را مدت‌ سی‌سال‌باشد، و درین‌ مدت‌ فزودن‌ و بالیدن‌ تمام‌ شود،

پس‌ از آن‌ روزگاری‌ اندک‌ است‌ که‌ بر آن‌ تمام‌ شدگی‌ بماند و این‌ تا مدت‌

سی‌و پنج‌ سال‌ باشد و بعضی‌ را تا چهل‌ سال‌، و تا این‌ روزگار هنوز روزگار جوانی‌ باشد.

و سوم‌ روزگار کهلی‌ است‌ و کهل‌ را به‌ پارسی‌ دو موی‌ خوانند، و درین‌ روزگار بهره‌ای‌ از قوت‌ جوانی‌ با وی‌ باشد، و این‌ تا مدت‌ شصت‌ سال‌ باشد.

پس‌ از آن‌ روزگار پیری‌ باشد و اندرین‌ روزگار سستی‌ قوتها پدید می‌آید تا آخر عمری‌ که‌ ایزد تعالی‌ تقدیر کرده‌ باشد. و فضیلت‌ عمر پیری‌ آن‌ است‌ که‌بعضی‌ مردمان‌ باشند که‌ مدت‌ عمر پیری‌ ایشان‌ به‌ تمامی‌ به‌ شصت‌ سال‌ رسد و با عمر کودکی‌ و جوانی‌ و کهلی‌ برابر آید و جمله‌ عمر ایشان‌ به‌ صدوبیست‌ سال‌ رسدباذن‌الله‌ عز و جل‌.

برگرفته شده از کتاب شریف ذخیره خوارزمشاهی نوشته حکیم سید اسماعیل جرجانی (ره)